جمهوری اسلامی‌ایران مصمم است که به «جامعه اطلاعاتی » بپیوندد ، یعنی جامعه ای که در آن همگان می‌تواننددر همة اوقات و همه جا، به منابع اطلاعاتی و ارتباطی، باشرایط مساوی دسترسی داشته باشند. لازمه این کار توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات درهمه ابعاداست.این فناوری نو، با رشد و گسترش شتاب آلود خود، از هم اکنون تمام جنبه‏های زندگی مردم درسراسر جهان را دستخوش تغییر و تحول ساخته است از روشهای زندگی و زیستن تا شیوه‏های کار کردن و آموزش دیدن . در جامعة اطلاعاتی همة فعالیتها، از جمله فعالیتهای دولتی ، تجاری و آموزشی به صورت الکترونیکی درمی‏آیدفرایندهای اجتماعی نوسازی می‌شودو از این رهگذر جامعه به صورتی بنیادی متحول می‌گردد. جریان فزاینده رشد توسعه اطلاعات و ارتباطات و محصولات و کاربردهای گوناگون آن فرصتهای زیادی را برای کشورهای جهان پدیدآورده، و البته فاصله جدیدی را میان کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه به وجود آورده است فاصله دیجیتالی . اگر این شکاف و فاصله هر چه زودتر پُر نشود ، آن گاه وارد دوران جدیدی از واپس ماندگی خواهیم شد که حتی تصور پیامدهای آن مایه هراس است . موقعیت و وضعیت کنونی چنان حساس است که بالاترین مقام مسئول کشوردرطرح «توسعه و کاربری فناوری اطلاعات و ارتباطات » ( تکفا) درباره‌آن می‏گوید :«در این بحران اگر لحظه ای چشمها را ببندیم ، دیگر هرگز باز نخواهیم کرد . مجسمه های یخزده‏ای خواهیم بود از جهل، جهل در مقابل دانشی که دیگران مدتهاست در حال فراگیری آنند؛ وما در سرمای این جهل حتی قدرت بیانِ دردهایمان را هم نخواهیم داشت ».درعصر اطلاعات ، دانایی رمز بقاست . در جامعه اطلاعاتی یکایک افراد جامعه می‌باید به دانش روز مجهز باشند. دراین زمینه ، همه بخشهای جامعه اطلاعاتی، یعنی دولت، بخش خصوصی ، جامعة مدنی ، رسانه ها ، و .... وظایفی دارند. دانش آموختنی است ، پس نهادهای آموزشی سنگین‏ترین بار را بر عهده می‌گیرند. وزارت آموزش و پرورش جمهوری اسلامی‌ایران ، به پیروی از سیاستهای کلان، کشور مصمم است که نظام آموزشی ایران را با امکانات و اقتضاهای عصر اطلاعات سازگار سازد و به توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات در همة ارکان این نهاد بسیار گسترده بپردازد. این براستی یک رسالت تاریخی است ، و اگر وزارت آموزش و پرورش بتواند در این عرصه موفق شود ، آن گاه می‌توان گفت که بعد از تبدیل نظام آموزش مکتبخانه ای به نظام مدرسه‏ای کنونی، بزرگترین تحول در نظام آموزشی ایران رخ خواهد داد : تحوّلی که در همه نهادهای دیگر جامعه نیز مؤثر خواهد بود. مقدمات این کار سترگ در وزارت آموزش و پرورش فراهم آمده و بسیاری از برنامه ها و طرحهای پیش بینی شده نیز وارد مرحله اجرایی شده است. 
راه دراز و دشوار آینده
دوسه سالی بیشتر نیست که «توسعه و کاربری فناوری اطلاعات و ارتباطات »، به مثابه یکی از سیاستهای کلان کشور در راه رسیدن به توسعة پایدار و همه جانبه ، مورد توجه بالاترین مقامات مسئول قرارگرفته است.اما براستی ایران درقیاس باکشورهای دیگر،از نظراستفاده ازفناوری اطلاعات و به کار گیری آن،چه مقامی‌دارد؟براساس نخستین رده بندی جهانی که ازطرف « اتحادیه جهانی مخابرات » انجام گرفته،ایران درمیان 178کشور جهان،در رده 87 قرار گرفته است.این نشان می‌دهد که برای رسیدن به معیارهای جهانی در زمینه استفاده از فناوری اطلاعات،چه راه طولانی و دشواری در پیش داریم.در این راه دشوار و دراز،دشوارترین وظیفه بر عهده وزارت آموزش و پرورش است، زیرا استفاده از هرفن و دانشی- از جمله فناوری اطلاعات- مستلزم آموزش است، و در عرصه آموزش، هیچ نهاد دیگری صالحتراز وزارت آموزش و پرورش نیست. همه متخصصان آموزش نیز معتقدند که شیوه های استفاده از فناوری اطلاعات را، حتی تا پیش از دوران دبستان می‏باید به کودکان بیاموزیم تا بتوانند « شهروند هزارة سوم » باشند .

همه فعالیتهای مربوط به طرح «فاوا » تحت هدایت و نظارت «شورای رهبری توسعه فناوری اطلاعات در آموزش و پرورش » انجام می‌گیرد.در رأس این شورا وزیر آموزش و پرورش قرار دارد.این وزارتخانه از اوایل سال 1381،کار تدوین«برنامة راهبردی توسعه و به کارگیری فناوری اطلاعات درآموزش و پرورش »را آغاز کرد، و این برنامه در شهریور ماه 1382 آماده شد.در قلمرو آموزش نیز برای استفاده از فناوری اطلاعات اقدامات عملی‌متعددی انجام شده بود،و به تأیید همة دست اندرکاران طرح«تکفا» وزارت آموزش و پرورش در این زمینه نسبت به نهادها و سازمانهای دیگر،چند گامی‌جلوتر است.در برنامه راهبردی یا «سند استراتژیک فاوا» که بعداز پژوهشها و مطالعات تطبیقی و تحلیلی بسیار تدوین شده، به سه مقوله مهم پرداخته شده است ادامه مطلب...

1-والدین برای این که بتوانند در خصوص محاسن ومعایب رسانه ها ،راهنمایی خوب و مؤثر برای فرزندانشان باشند باید دراین زمینه ، مطالعه و مشاوره کرده ،اطلاعات و مهارت های خود را افزایش دهند تا توصیه های آنان برای فرزندان قابل قبول و دارای دقت و اعتبار باشد.

2- اینترنت ،خود به خود چیز بدی نیست ،مهم نحوه ی استفاده از آن است. آیا شما حاضرید فرزندتان را ،که هنوز شنا کردن بلد نیست ،در استخر عمیق یا دریا رها کنید؟پس چگونه حاضرید فرزندتان را بدون مهارت و آمادگی لازم در اقیانوس اطلاعات ،تصاویر ،فیلم ها و برنامه های مختلف با محتوای گوناگون فرهنگی-اجتماعی رها کنید؟

3-ورود رسانه ها به خانه ،یعنی ورود غریبه ها به خانه  هرگز برنامه ها و فیلم هایی را که متناسب با فرهنگ ،سن و درک فرزندتان و ارزش های اخلاقی نیست ، با فرزندتان تماشا نکنید.

4-برای تماشای تلویزیون وبازی با رایانه در منزل ،ضوابطی که قابل اجرا باشد ،با نظر فرزندتان تعیین کنید و خود به آن عمل نمایید.محدودیت هایی را متناسب با سن و دوره ی تحصیلی فرزندتان اعمال کنید (هرگز بدون زمان بندی و محدودیت ،پلی استیشن ،رایانه و تلویزیون را در اختیار آنها ،حتی قبل از دبستان قرار ندهید تا به صورت یک عادت و اعتیاد غلط در بیاید ؛ در این صورت در مراحل بعدی ،اصلاح وکنترل به راحتی قابل اجرا نیست ).

5-برای اینکه استفاده از رسانه ها به عنوان یک عادت مضر در نیاید ،برنامه ی رندگی خود و فرزندتان را متنوع کنید؛مثلاَ از طریق :کتابخوانی ،قصه گویی ،نقاشی ،انجام  کارهای دستی وامور هنری ،رفتن به موزه ها ،کتابخانه ها ،پارک ها ومساجد ،ورزش کردن و... برای اینکه فرزندان شما به مطالعه وسایر فعالیت های مثبت ،علاقه مند شوند ،خودتان نیز باید در عمل ،اهل مطالعه و دیگرفعالیت های مفید باشید.بدین منظور نباید خودتان در حالی که روبروی تلویزیون می نشینید و مقابل آن به خواب می روید ،از فرزندتان بخواهید تلویزیون تماشا نکند و به مطالعه بپردازد نیومن به نقل از بیابانگرد(1384،ص242)با تحلیل 23 تحقیق ،عنوان می کند که پیشرفت تحصیلی  در میان کودکانی که در هفته ده تا پانزده ساعت تلویزیون تماشا می کنند ، درمقایسه با کودکانی که کمتر از ده ساعت تلویزیون تماشا می کنند در بالاترین حد است و سپس با افزایش ساعات تماشا (بیست تا چهل ساعت در هفته) میزان پیشرفت تحصیلی به طور چشمگیری کاهش می یابد.

6-در خرید بازی های رایانه ای دقت کنید تا بهترین بازی های موجود در بازار را ،که برای رشد زهنی ،خلاقیت ،تجسم فضایی و سایر مهارت های فرزندتان مفید است با مشورت افراد خبره و مطلع انتخاب کنید .از خرید بازی های خشن و مبتذل نیز جداَبپرهیزید.

7-به خاطر داشته باشید که استفاده ی بیش از حد از رسانه ها توسط فرزندان سبب بروز رفتارهای پرخاشگرانه ،خشن وانتقام جویانه ،بی اعتنایی به ارزش های خانوادگی و بی علاقگی به درس و مسئولیت پذیری می شود .بهتر است هنگام تماشای فیلم ها و بازی های ویدئویی ورایانه ای ،برای فرزندانتان(از سنین پایین)توضیح دهید که صحنه های فیلم غیرواقعی است و نباید سخنان زشت و غیراخلاقی بازیگران را الگو قرار دهند.

8-استفاده ی کنترل نشده از رسانه ها در منزل توسط خانواده های ایرانی (چهارساعت ونیم در روز)موجب کاهش ارتباط بین فردی و چهره به چهره ی اعضا با هم شده این امر فضای انفرادی را به جای فضای جمعی و اجتماعی خانواده حاکم می کند و کم کم افراد خانواده ترجیح می دهند به طور جداگانه (فردی)در اتاق خود تلویزیون و رایانه ی مستقل داشته باشند و این یعنی حذف تعامل و تعلیم و تربیت خانوادگی ،بنابراین با توجه به اهمیت موضوع ساعاتی را در منزل بدون تماشی تلویزیون و... به گفت وگو با همدیگر در فضای با نشاط و دوست داشتنی سپری کنید مخصوصاَ بهتر است که هنگام غذا خوردن از رسانه ها استفاده نشود.

9-والدین باید بدانند که رسانه هی جمعی امروزه نقشی فراتر از یک وسیله ی سرگرم کننده دارند در واقع این وسایل به ابزاری فرهنگ ساز مبدل شده اند قدرت های مسلط جهانی می کوشند با استفاده از این ابزار زمینه های نفوذ فرهنگی خود را در سایر جوامع فراهم آورند.

10-کشورهای غربی با استفاده از تکنولوژی رسانه ای برتر و استفاده از جذابیت های آن سعی در انتقال و آموزش ارزش های فرهنگ غربی خود به سایر جوامع از جمله کشور ما دارند در این میان کودکان و نوجوانان در اولویت اند بنابراین شما با دست خود این فرصت را در اختیار آنان قرار ندهید.

11-سعی کنید مهارت های اساسی زندگی در عصر انفجار اطلاعات همچون :انتخاب گری ،خلاقیت ،مدیریت زمان و... را به فرزندان خود بیاموزید تا بدون آگاهی و هدف در امواج اطلاعات و تصاویر ماهواره و اینترنت غوطه ور و غرق نشوند.

اگر بپذیریم که روند زندگی مردم در قرن حاضر به سوی هرچه بیشتر الکترونیکی شدن است و نیز زندگی الکترونیکی (E-Lifeِ) را یک واقعیت در حال شدن بدانیم آنگاه در خواهیم یافت که هیچ وجهی از وجوه زندگی بشری از تاثیرات این پدیده به دور نخواهد ماند. بر اساس پیش بینی ITU جهانی، کاربران رو به رشد اینترنت در دنیا تا پایان سال 2006 میلادی از مرز 800 میلیون نفر خواهند گذشت. کافی است به اطرافمان بنگریم که زندگی الکترونیکی چگونه همه عرصه های زندگی بشری را یکی پس از دیگری به احاطه خود درآورده و به همراه ویژگی های مثبت و مفید خود اثرات سوء و مخربی را نیز به دنبال آورده است. اگر چه همه اقشار جوامع بشری در سطوح گوناگون از منافع و راحتی های (Facilities) زندگی الکترونیک بهره مند و یا دست کم از آن سخن به میان می آورند اما کمتر کسی به آسیب های ناشی از همه گیر و فراگیر شدن این پدیده پیچیده و غامض که ابعاد آن ناشناخته و حیرت انگیز است توجه داشته است.

در قاموس فرهنگ مدرن، وقتی سخن از زندگی الکترونیک می شود منظور کلیه حوزه هایی است که به تسخیر آن درآمده و یا به عبارت دیگر سخن از همه چیز الکترونیک (E-everything) است. ه هر حال گویا دستاوردهای زندگی الکترونیک در سرعت بخشی و خدمت رسانی و افزایش دقت عمل در کارهای گوناگون امکان پذیر نیست ولی این پدیده نیز مانند همه دستاورد های بشری همواره دو کفه ترازو دارد که با بالا رفتن یکی، دیگری رو به پائین میل خواهد کرد. کفه منافع و کفه مضرات. اگر چه ما در این گزارش بر موضوعات محوری مضرات این پدیده تاکید خواهیم کرد ولی منافع و ویژگی های مثبت زندگی الکترونیک از جمله مباحثی است که نیازی به اثبات و تفصیل ندارد و یا کفه مثبت آن به عینه برای همگان لمس شدنی است ولی آن کفه مضرات است که از چشم بسیاری پنهان خواهد ماند. این مضرات شامل موارد زیر است:

1-دکوراژه الکترونیک: اولین عارضه در دکوراژه کردن آدمی که از قضا اندام فیزیکی کاربران را مورد تهدید قرار می دهد، کار مداوم با ابزار الکترونیک است که ارمغان زندگی مدرن و عجین شده با E است.

به عنوان مثال می توان از دردهای عضلانی، درد مچ دست، خمیدگی پشت و دردهای موضعی در نزد اغلب کاربران کامپیوتر و اینترنت نام برد که هر روزه بر شمار آنها افزوده می شود. مشکلات بینایی نیز به دلیل کار زیاد با رایانه از قبیل سرخی و سوزش و آبریزش چشم که به کاهش قدرت بینایی، خستگی و سردرد منجر می شود. چشم های انسان قادر است بر روی اشیای دور و نزدیک متمرکز شوند که این کار باید به تناوب در طول بیداری فرد تکرار شود ولی از آنجایی که کاربران برای کار با صفحه نمایش مجبور هستند اغلب اوقات به نزدیک خیره شوند، قدرت تطابق را به مرور از دست می دهند. کار مداوم با رایانه خطرات دیگری نیز به همراه دارد که ابعاد آن به درستی شناخته شده نیست، مانند:

خطر انتشار امواج الکترواستاتیک، خطر انتشار امواج نوری و تشعشعات، خطر انتشار گازهای سمی ناشی از گرم شدن قطعات رایانه و... برای مبارزه با این مشکلات علم نوینی در دنیا مطرح شده است که به ارگونومی (Ergonomy) یا کارپژوهی جهت استفاده بهینه از ماشین در جوامع انسان محور تاکید دارد.

2- انزوای الکترونیک: فردگرایی از دیگر آسیب های زندگی الکترونیکی است که در بطن خود به تدریج ایجاد حصاری برای فرد خواهد کرد که گریز از آن به سادگی میسر نخواهد بود. زندگی الکترونیک خاصیت بی نیازی را در آدم ها افزایش و در عوض تعامل طبیعی در روابط اجتماعی را به شدت خواهد کاست.

تنهایی ناشی از طبیعت کار با وسایل و ابزار الکترونیک از جمله رایانه که دنیای خصوصی و یا مجازی را به ارمغان می آورد، افراد جامعه را هر چه بیشتر به کام خود کشیده و اثرات زیانبار و عمیقی را برجای خواهد نهاد که ابعاد آن به روشنی قابل تبیین نیست. انسان موجودی است اجتماعی که به طور حتم هر آنچه که به این خصیصه لطمه وارد کند بخشی از ابعاد شکوفایی اش را در چرخه زندگی طبیعی (life Cycle) با مشکل مواجه خواهد ساخت. جذابیت دنیای مجازی به قدری است که پس از مدتی کاربران زندگی الکترونیک، مصاحبت با دیگران را تحمل نکرده و مانند فرد معتادی که همواره به سوی همدم و مخدر خود کشیده می شود در اولین فرصت به سراغ فردیت و ابزار الکترونیکی خود خواهد رفت. در این حالت تنها ارتباطات مجازی از طریق امواج است که بر ارتباطات فردفرد جامعه سایه افکنده و به تدریج طبیعت آدمیان را معیوب خواهد ساخت.

برای نمونه به روابط والدین و فرزندان که جزء اولین قربانیان زندگی الکترونیک هستند می توان اشاره کرد. در دنیای الکترونیک کانون خانواده شدیداً آسیب دیده و اعضای آن از بسیاری منافع طبیعی که نتیجه تعامل های منطقی آن است محروم می شوند که صدالبته دامنه های آن فراتر از روابط والدین و فرزندان رفته و حتی روابط زناشویی را مورد مخاطره و هدف قرار می دهد. فردمحوری با سنگ بنای دیجیتالی و مدرن با شدت هر چه تمامتر در حال گسترش است.

3-بمباران اطلاعات الکترونیک: با آمدن اینترنت که به تعبیری همه چیز را به شکل الکترونیک در اختیار کاربرانش قرار می دهد و چندین رسانه را به صورت مجتمع در خود گرد آورده است، به شکلی بسیار آرام و خزنده کاربران را دچار خستگی و یا به عبارت بهتر گرفتار سرسام الکترونیک خواهد کرد.

میلیون ها سایت و میلیاردها وبلاگ و تریلیون ها صفحات اینترنتی و موضوعات گوناگون به یک باره در کمین کاربر نشسته و با اشاره ای ده ها صفحه حاوی انواع اطلاعات راست و دروغ به سمت استفاده کننده هجوم می آورند. قدرت پردازش و تجزیه و تحلیل آدمی به هر میزانی که باشد از چنبره این پدیده رهایی نداشته و در آن واحد صدها و هزاران اشاره (hint) او را به سوی خود فرا می خواند. بدین شکل انسان ها تبدیل به موجوداتی خواهند شد که از یک سو با گستره و انبوهی از اطلاعات مواجه شده و از سویی دیگر اجازه و امکان تفکر و تعمق و بالطبع پردازش را نخواهند یافت که عارضه طبیعی آن دل نگرانی (stress) و خستگی الکترونیک است.

4-خشونت الکترونیک: از جمله غرایز بشری که مانند سایر غرایز در ساختار آدمی نهادینه است، غریزه خشونت است که در اثر ترغیب و رشد دادن آن، انسان را به هیولایی غیرقابل پیش بینی و خارج از تصور تبدیل خواهد کرد. گذشته از ترویج خشونت در رسانه های ماهواره ای و تلویزیونی، هم اکنون ده ها هزار سایت بر روی اینترنت به انحای مختلف تبلیغ خشونت می نمایند تا از این رهگذر به اهداف مادی خود که سالیانه بالغ بر میلیارد ها دلار است دست یابند.

براساس تحقیقی که توسط یونسکو در سال 1998 انجام شد مشخص شد که 88درصد کودکان و نوجوانان، شخصیت آرنولد شوارتزنگر را به سبب ایفای نقش اش در فیلم ترمیناتور که مملو از صحنه های خشن است می شناسند. نکته جالب دیگری که تحقیق یونسکو بدان اشاره می کند آن است که نیمی از خشونت های به تصویر کشیده شده در بازی های رایانه ای توسط نقش های مثبت این بازی ها رخ می دهد. این عمل با وجاهت بخشیدن به خشونت و به نوعی تشویق مخاطب به خشونت، زمینه های بروز نگرش ها و رفتارهای خشونت آمیز در کودکان و نوجوانان را فراهم می سازد.

بسیار بدیهی است که صحنه های خشن در فیلم های تلویزیونی، سینمایی و بازی های رایانه ای، عملکرد مغز کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد که منجر به تغییرات رفتاری خاصی در آنها خواهد شد.

5- پورنوگرافی الکترونیک: دستیابی به تصاویر و فیلم های غیراخلاقی به خصوص برای کودکان و جوانان در بزرگراه اطلاعاتی یا اینترنت از مباحث بسیار جدی و نگران کننده ای است که خانواده ها و سایر اقشار فرهنگی و فرهیخته جوامع را به چالش کشیده است. این موارد ضد فرهنگی و ضداخلاقی الکترونیک که تنها در اینترنت شامل ده ها میلیون صفحات الکترونیکی است، کانون خانواده ها و در راس آن کودکان و جوانان را هدف خود قرار داده است.

6- اعتیاد الکترونیک: تحقیقات و آمار نشان می دهد که الگوهای رفتاری اعتیادگونه در بین کاربران دائمی اینترنت وجود داشته و بی وقفه بر تعداد آنها افزوده می شود.

نگران کننده ترین جنبه اعتیاد به اینترنت، آسیب دیدن کودکان و نوجوانان است که آنها را با ایجاد جذابیت گوناگون در کام خود فرو می برند.

بدین ترتیب کودکان و نوجوانان به راحتی به سوی بازی های چند نفره (Group Games) و حتی بخش های مبتذل آن کشیده می شوند. اعتیاد به اینترنت ساعت های بسیار زیادی از طول شب و روز این قبیل افراد را به باد نیستی داده و آنها را به ولگردی الکترونیک و گشت و گذارهای بی هدف (Surface) می کشاند. کارشناسان استفاده غیرطبیعی از اینترنت را اصطلاحاً اعتیاد به اینترنت می نامند. علت اعتیاد به اینترنت در بسیاری از این افراد، دستیابی به راهی برای سرکوبی اضطراب ها و تنش های زندگی است. به گفته پژوهشگران درصد اعتیاد به اینترنت در افراد منزوی و همچنین افرادی که در ارتباط های اجتماعی و بین فردی خود مشکل دارند بیش از سایرین دیده می شود. برخی از علائم شناخته شده این اختلالات به شرح زیر هستند:استفاده از کامپیوتر برای خوشگذرانی، شادی یا وقت گذرانی، احساس افسردگی به هنگامی که از کامپیوتر استفاده نمی کنند، صرف زمان طولانی در شبانه روز با کامپیوتر، صرف هزینه زیاد برای نرم افزار و سخت افزار و فعالیت های مرتبط با آن بدون توجیه منطقی، بی توجهی نسبت به کار، مدرسه و خانواده.

خواسته و ناخواسته جوامع بشری در آینده ای نه چندان دور شاهد خانه های دیجیتالی خواهند بود. این پدیده نه قابل حذف است و نه امکان مقابله چکشی در قالب های رایج که منجر به پاک کردن صورت مسئله می شود راه حلی است اساسی. تنها باید شرایطی فراهم شود که فرهیختگان و متخصصین آن را بشناسند، تجزیه و تحلیل و آسیب شناسی کنند و آنگاه راهکارهای انسان محور ارائه نمایند

در 200 سال گذشته منافع توسعه صنعتی و فناوریهای پیشرفته جهان عمدتاً در خدمت کشورهای غنی بوده‌است. نسبت کشورهای فقیر به ثروتمند در سال 1800 میلادی یک به سه و در سال 1990 به یک به 60 رسیده است. از سال 1994 میلادی فاصله دیجیتالی معیار تشخیص فاصله کشورهای فقیر و ثروتمند شده‌است که متاسفانه بسرعت در حال افزایش می‌باشد و این نگرانی  زمانی افزایش می‌یابد که بدانیم نزدیک به 93  درصد کاربران اینترنت در20%  ازکشور های غنی وجود دارند و تقریباً  بیش از  4%  از جامعه جهانی که درروستا‌ها زندگی می‌کنند در آمارها دیده نشده‌اند.

اگر تا دیروز آموزش تنها از معلمان و مربیان سود می‌برد و کتاب بعنوان اصلی‌ترین منبع اطلاعاتی در امر آموزش محسوب می‌گشت. امروزه آموزش با روش ها و ابزارها و محیط های جدید ارتباطی روبرو شده است. پیشرفت های اخیر در صنعت کامپیوتر و اطلاع رسانی؛ ورود و ظهور شبکه‌های اطلاع رسانی محلی، ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی به ویژه اینترنت؛ چند رسانه‌ای‌ها، فن‌آوری های ارتباطی و اطلاعاتی، ابزارها و روش های جدید را پیش روی طراحان، برنامه‌ریزان و مدیران و مجریان برنامه‌های آموزشی قرار داده است.

نفوذ فن‌آوریهای جدید به مراکز آموزشی (از مدارس تا دانشگاه) و حتی منازل، روابط ساده معلمی و شاگردی را به طور کلی دگرگون ساخته است. به این ترتیب الگوهای سنتی یادگیری متحول شده‌اند و کاربران با حجم گسترده‌ای از اطلاعات و دانش مواجه هستند.در حال حاضر بسیاری از کشورهای پیشرو در زمینه ارتباط از راه دور، در حال ایجاد و راه‌اندازی مدارس، دانشگاهها و کلاسهای الکترونیکی و به اصطلاح کلی آموزشهای مجازی یا توسعه نظامهای آموزشی سنتی خود هستند. ایجاد و راه‌اندازی این مؤسسات فواید بسیاری از قبیل افزایش

تعداد دانش‌آموز، حذف بسیاری از موانع فیزیکی وجغرافیایی، دسترسی سریع و مؤثر به منابع اطلاعاتی دنیا، امکان برقراری ارتباط بیشتر و گسترده تر بین  معلمان و دانش‌آموزان ، جذب معلمان و اساتید و    نیروی انسانی زبده و متخصص مورد نیاز از سراسر دنیا، حذف یا کاهش موانع و محدودیتهای دست وپا گیر اداری می‌باشد.       

 

مدارس یا دانشگاههای الکترونیکی یا بطور کلی آموزش مجازی از طریق امکانات کامپیوتری از طریق اینترنت محل مناسبی برای بروز استعدادها، خلاقیت و نوآوری خواهند بود. از مهمترین دستاوردهای آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

- افزایش کیفیت یادگیری و آموخته‌های دانش‌آموزان و دانشجویان

- سهولت دسترسی به حجم بالایی از اطلاعات و دانشهای موجود در جهان

- دسترسی سریع و به موقع به اطلاعات در زمان بسیار اندک

- کاهش برخی از هزینه‌های آموزشی

- بالا بردن کیفیت، دقت و صحت مطالب درسی و علمی

- ارتقای علمی دانش‌آموزان و دانشجویان